Do you want to meet the love of your life? Look in the mirror.
~ Byron Katie
Hi, ik ben Yvonne.
Al meer dan de helft van mijn leven heb ik een auto-immuunziekte. Inmiddels zie ik dat die ziekte niet een probleem is dat opgelost dient te worden. Het is een symptoom van een dieperliggende wond en een uitnodiging tot heling daarvan.
Hieronder lees je mijn verhaal.
Ik was zelf mijn grootste vijand.
Op mijn 25e kreeg ik de diagnose reumatoïde artritis. Het was helder voor mij dat mijn psychische pijn aan de basis lag van deze auto-immuunziekte want ik was zelf mijn grootste vijand. Ik voelde me weinig waard en hield me klein.
Naast dat ik me liet behandelen in het reguliere circuit, ging ik ook naar alternatieve artsen en therapeuten, want ik geloofde dat genezing mogelijk was. Een dieet en supplementen deden wel wat, maar de reuma bleef actief en gewrichten beschadigden.
Gaandeweg de jaren liep ik steeds meer vast, niet zozeer door de reuma, maar door mijn zorgen om mijn zoon met verstandelijke beperking en omdat ik ongelukkig was in mijn relatie met zijn vader. Daarom begon ik met psychotherapie. Ik scheidde van mijn man en ging verder met lichaams- en stemwerk, vele creatieve cursussen en spirituele healing. Alles bracht me wel wat, maar niets bracht mij duurzame gezonde eigenwaarde en fysieke gezondheid. Ik voelde me weinig waard. Dat kwam door de reuma, de zorgen om mijn zoon en mijn afhankelijkheid van een uitkering, dacht ik. Later zou ik leren dat ik deze overtuiging al mijn hele leven bij me droeg.
Ik wilde niets liever dan diepgaand van mezelf houden, maar ik wist niet hoe.
De erfenis van een gevoelsarme jeugd
Het keerpunt kwam toen ik leerde over de impact van een gevoelsarme jeugd op psychisch-emotionele én fysieke ontwikkeling. Elk kind heeft het nodig dat emotionele behoeften worden vervuld en dat het veilig is om emoties te ervaren. Dat is geen luxe. Want op die manier leer je jezelf serieus te nemen. Mijn ouders hebben mij dit niet kunnen geven. Om hun liefde niet te verliezen moest ik mijn emoties en behoeften onderdrukken. Zo verbrak ik de verbinding met mezelf, met mijn authenticiteit.
In plaats van op mezelf leerde ik me af te stemmen op anderen en me aan te passen aan hen. Ik durfde niet boos te zijn, had moeite met nee zeggen en grenzen aangeven. Mijn zenuwstelsel stond chronisch op overleven. Dit is een patroon bij veel mensen met auto-immuunziekten.
Naar vrijheid, lichtheid en vertrouwen
Met deze inzichten kreeg mijn helingsproces richting. Ik leerde me bevrijden van overtuigingen die mij belemmerden van mezelf te houden (Een Cursus in Wonderen en de opleiding Transpersoonlijk Coachen). Er kwam vrijheid en lichtheid in mijn leven. Mijn sensitiviteit, emoties en behoeften leerde ik omarmen. Het mag er nu zijn. Mijn relatie met mezelf is liefdevol en zorgzaam geworden.
Ook leerde ik mijn zenuwstelsel reguleren. Dat brengt mijn lichaam steeds meer in een staat van ontspanning en vertrouwen. Lichamelijke klachten verminderen. Het is nog niet volledig verdwenen, en misschien zal het nooit overgaan. Ik zie ziekte nu als proces: Mijn lichaam wijst me op delen in mezelf die nog onbemind zijn en spanning veroorzaken. Ik ben toegewijd aan dit pad van heel worden.
De bron van ziekte helen
Het is mijn missie om anderen te begeleiden op deze weg waarin je ziekte gebruikt om te groeien naar authenticiteit en liefde voor jezelf.
Wil jij jezelf serieus nemen en zelfkritiek achter je laten? Wil je jezelf gaan waarderen en de bron van jouw ziekte helen?
Ga met mij de weg naar binnen. Met helderheid, compassie en vanuit doorvoelde ervaring breng ik je naar de kern van waar je jezelf blokkeert. Je kunt jezelf vinden en leren liefhebben.
Ik help je graag een eind op weg.
Wil je met mij overleggen over jouw situatie en wat voor jou behulpzaam kan zijn? Je bent welkom voor een gesprek.